Sinds 2017 met pensioen. In 1997 ben ik gebeld om bij de Rederijkers te komen als regisseur. Daarvoor heb ik gespeeld bij de PJZ en bij de toneelclub op mijn werk. Bij die laatste deed ik al regie. Bij de PJZ, een jongere toneelclub, werd ik op den duur één van de oudere en ben ik daar overgestapt naar de functie van regisseur. Ik had dus al ervaring met het doen van regie voor ik bij de rederijkers kwam. Als speler vond ik het leukst om in een rol te stappen waarin je totaal niet jezelf bent. Dat je in de huid van een ander kan kruipen. Het hoefde niet echt een aangeefrol te zijn of erg uitvergroot, maar gewoon even ander kunnen zijn. Als speler heb ik bij de PJZ een mooie rol gehad in het stuk Welkom dokter. In mijn functie als regisseur geniet ik veel van stukken met actie en lachmomenten om handelingen. We hebben een stuk gespeeld met daarin een scene waar iemand in een schuur word geknikkerd en een klap op zijn kop krijgt. Dat zijn moeilijke dingen om te spelen. En om dat goed voor elkaar te krijgen, is een leuke uitdaging om te doen. Bij het stuk Streep door de rekening was het spannend om zonder lachmomenten het publiek toch te blijven boeien. Dat is als regisseur niet altijd makkelijk maar wel uitdagend om te doen. Het maakt mij niet uit welk stuk er gespeeld word om als groep plezier te hebben. Met ieder stuk veranderd de sfeer ook wel een beetje. Maar belangrijk is dat de sfeer onderling bij iedereen, van spelers tot make up of techniek, goed is en goed blijft. Dan maakt het stuk niet uit. Het plezier die de spelers dan ervaren en hebben straalt door op het podium. Echte voorkeur heb je op voorhand niet. De keuze van een volgend stuk hangt af van de samenstelling van de spelers. Als het kan zie ik graag een volgend stuk met veel actie erin. Hij leukste blijft om met de spelers samen te werken zodat de karakters goed uit de verf komen.