Mijn dochter zat op het toneel en ik kwam daar graag kijken. Betsy, de regisseur, wilde me gelijk al overhalen om te spelen. Maar met mijn ploegendienst in mijn werk kwam dat niet uit. Een jaar later dacht ik: “ ik doe het gewoon” en sinds ..... speel ik mee. Mijn eerste rol was een dubbel rol waar ik een man en een vrouw speelde. Het liefste speel ik een rol van een typetje die ik zelf niet ben. Een rol die ver van mijn eigen ik ligt. Het stuk Groeten van de Veluwe ligt nog vers in mijn geheugen en ik heb dat stuk met veel plezier gedaan. Daarin speelde ik in een asociaal gezin tegenover een rijk en net gezin. Vanaf aanvang kon ik mijn rol uitspelen en los gaan in het karakter. Komkommertijd was een stuk die we door het verlies van Jannie opgeschoven hebben. De plek van Jannie is door de groep goed opgevuld en als groep hebben we er een mooi stuk van gemaakt. Ik ben blij dat het stuk alsnog gespeeld hebben. Er zijn nog veel stukken die nog gespeeld moeten worden. Dat hangt af van het aantal spelers en de verhouding man/vrouw. Streep door de rekening is een stuk waarin de kwaliteit van de spelers goed naar boven kwam. Als er niet gelachen word, moet je wel doorspelen. Bij een stuk met veel handelingen, actie en lol is er sneller de lach van het publiek. Als het publiek goed reageert maakt dat het spelen zo makkelijk, dat is waarom spelen voor publiek zo leuk is.